Tafeltje Rond

Restaurant Tafeltje Rond in Beveren schuilt achter een wat onopvallende brede gevel in de Peperstraat. Vroeger was dit een dokterswoning. Daarna vestigde Chef Filip Slangen hier eerst zijn traiteurszaak, alvorens hij de stap zette naar zijn eigen restaurant. (Zelf hoort hij liever “brasserie”). Chef Slangen volgde zijn opleiding in Hotelschool Spijker in Hoogstraten. Daarna bekwaamde hij zich vooral verder in het Antwerpse. Zo werkte hij o.a. bij La Pérousse, bij Sir Anthony Van Dijck en als sous-chef bij ’t Fornuis van Johan Segers.

De voormalige dokterswoning straalt de discrete charme uit die gepaard gaat met klassevolle standing. Men komt binnen via een zware massief houten deur en komt dan in een mooie hal die uitgeeft op het restaurant. Onmiddellijk worden onze jassen aangenomen en mogen we een tafel kiezen voor ons twee. De eetzaal is mooi ingericht, degelijke parket, witte tegels langs de muren, smetteloos witte linnen tafellakens en verse snijbloemen op elke  tafel.

Als gast voelt men zich hier onmiddellijk op zijn gemak. Als aperitief bestelt mijn tafelgenote een alcoholvrije granaatappel-ginger ale en ik neem een glas Crémant de Jura Blanc de Blancs Brut “Désirée” van Domaine Désiré Petit uit het Franse dorp Pupillin. De Crémant “Désirée” die we hier proeven is een pure Chardonnay, die ons onmiddellijk charmeert met zijn lichtgele fonkelende kleur en zijn wervelende piepkleine bubbeltjes. De neus is discreet fruitig. In de smaak valt de romige, mooi dekkende mousse op, naast de krijtige tonen en de minerale frisse zuurtjes. Leuk om eens een Crémant te kunnen degusteren als aperitief en dan al zeker uit de Jura.

Als aperitiefhapjes krijgen we een Tartelette met eiersla en radijs, een kleurrijke amuse, die elke liefhebber van klassieke keuken met een twist meteen in de sfeer brengt en een amuse van Koolrabi met kabeljauw, waarbij het onderliggende krokant niet alleen zorgt voor wat beet, maar ook voor een visueel aantrekkelijk kleurcontrast. Als laatste intro serveert Chef Slangen een Ceviche van Hamachi met groene appel en dashi. Het is de enige toegeving aan de trendy Japanse keuken die we zullen proeven, maar het niveau is gewoon verrukkelijk! Dit is genieten met een grote G!

Als voorgerecht kiezen we Geroosterde heilbot met lamsoor en asperge. De asperge is mooi al dente. Er komt een saus bij op basis van asperge, boter en verjus, meesterlijk klassiek uitgevoerd! De heilbot is kraakvers en discreet geroosterd. Dit gerecht is een feest van natuurlijke smaken, die mekaar vinden in een sublieme harmonie en bovendien van een haast frivole lente-achtige lichtheid.

Bij dit gerecht suggereert sommelier Thomas De Kimpe een Rioja “Ana de Altún” 2022 van het huis Bodegas Altún (Iker y Alberto Martínez Pangua), een blend van 85% Viura en 15% Malvasia. Dit resulteert in een wijn met een bleekgele kleur en blankkoperen reflecties. De neus is extravert met duidelijk getoaste tonen. In smaak is het hout minder prominent en ligt het accent vooral op de frisheid. Hier vinden we vooral passievrucht terug en fijne sappige zuren, waardoor deze wijn perfect aansluit bij de lichtheid van ons gerecht, een geslaagde keuze.

Dan wordt ons hoofdgerecht geserveerd: Eendenborstfilet met pommes dauphines, erwtjes en champignons. Het vlees is heerlijk saignant, maar had misschien net iets warmer ingezet mogen worden, maar de sublieme saus met truffelkaviaar die er over komt maakt dat helemaal goed. Rijk en somptueus, anders kan ik deze smaakweelde niet omschrijven. De erwtjes komen ook nog eens terug onder de vorm van een crème, wat als het ware voor een smaakervaring 2.0 zorgt. Als gastronoom is dit smullen!

Hierbij kies ik in samenspraak met sommelier Thomas De Kimpe een glas Domaine de Réméjeanne “L’Air de Réméjeanne” 2022, een Côtes du Rhône AOP. De wijn die we hier proeven is een blend van 70% Grenache en 30% Syrah. Ik ontdek een glas wijn met een diepe concentratie en een paarsrode kleur met een robijnrode rand. In de neus zorgt de Syrah voor een discrete animale toets. In de smaak ligt het accent op tonen van kriek. Een stevige vlezige wijn, verder met afgeronde tannines, opnieuw een uitstekende match.

Ons dessert is wederom heel lente-achtig: Panna cotta, sorbet van rabarber, fijn gesneden rabarber en aardbei. De rood-wit-groene kleuren brengen ons al direct in een Italiaanse sfeer. De aardbei is er in zijn verse vorm (by the way succulent lekker, zeker zo vroeg op het jaar!) en in de gedaante van een heerlijke coulis.  De sorbet van rabarber is een culinair meesterwerk. Heerlijk fris met frivole zuurtjes die dansen op de tong. Een beetje crumble zorgt als finishing touch voor wat beet en textuur.

Afronden doe ik met een heerlijke Irish Coffee, waarin men niet krenterig geweest is met de whisky. Erbij komen nog een bokkenpootje en een lekkere praline per persoon als mignardises.

Filip Slangen doet zijn titel van Ambachtsman van het Jaar alle eer aan. Zijn gerechten zijn smaakvol uitgevoerd en etaleren een doorgedreven beheersing van de nodige technieken.  Hij is niet uit op spectaculaire effectjagerij maar weet als geen ander welke smaken perfect bij mekaar passen en een resultaat opleveren dat culinair gezien meer is dan de som van de delen. En daardoor wordt het effect dan toch als vanzelf spectaculair. De chef en de sommelier zorgen tijdens ons bezoek zelf voor een vlotte, klantvriendelijke en professionele bediening. Iedereen die van gedegen klassieke keuken houdt, zou dit adres moeten kennen ! Als gastronoom ga je hier voldaan en tevreden buiten.

Onze beoordeling: smaakbeleving en presentatie gerechten: 62/70 – bediening, klantvriendelijkheid, kader, hygiëne en wijnkaart: 25/30 – totaal: 87/100

Met dank aan fotograaf Kris Vlegels voor de foto van chef Filip Slangen.