Slagmolen

“Old School met een modern tintje”

In Dé Limburg of beter gezegd Limburg vind je nog veel groen en te midden van al dat groen ligt Restaurant De Slagmolen, gelegen aan de Bosbeekvallei. Bij het toekomen aan het restaurant hoor je het geruis van het water in de verte. Het is een onweerstaanbare drang om even een kijkje te gaan nemen achter het gebouw, over het bruggetje. Daar zie je dan ook de authentieke watermolen, waaraan het restaurant haar naam te danken heeft.

We worden met open armen ontvangen door gastvrouw Karlijn Libbrecht. Ze leidt ons naar onze tafel en is fier om ons het nieuwe restaurant te laten zien. En terecht. De natuur die je buiten ervaart wordt ook naar binnen getrokken. Grote glaspartijen die uitgeven op de beek en het naastgelegen bos. Je hebt een heerlijk binnen-buiten gevoel.

Na het voorstellen van het menu, dat door de chef zelf gebeurt, verschijnt er al meteen een resem amuses op tafel. Onder meer krokantjes, gepresenteerd op een deegrol met een dipsaus van paprika en zalm. Leuke presentatie en voor de oplettende gasten, een afdruk op de toastjes in de vorm van hun logo.

Ik neem een mocktail met gember en munt. Zeer lekker, maar als aperitief iets te zoet voor me. Een beignet balletje met tomaat, gember en sesam. Verrassend in je mond, doordat het gekarameliseerd is. Een kletskoek, opnieuw in de vorm van het logo, met garnalen op en een tartelette met mossel. Het koekje heeft een zoute chipssmaak wat perfect past bij de mossel. Daarnaast nog een taco met tartaar van tonijn en kaviaar. Eén van onze tafelgenoten is vegetarisch, voor haar wordt er een mooi alternatief voorzien.

Als wijn kiezen we voor een Italiaanse witte wijn, Roero Arneis Bruno Giacosa van 2020. Floraal maar ook fruitig. Zachte textuur, voldoende body en fijne zuren die het fruit in balans houden. Perfecte wijn bij de komende gangen. We starten met tartaar van rund met kaviaar. Leuke presentatie met onderaan een krokant koekje in de vorm van een bloem. Mocht voor mij iets meer gekruid worden, maar voor mijn tafelgenoten was dit niet nodig. Erg fijn was het assortiment aan brood. Aan tafel werden er een 7-tal broodjes gepresenteerd, die je elk afzonderlijk mocht kiezen. Gaande van een kleine baguette, tot een zuurdesem brood of eentje met spek en kaas.

Volgende gang: Salade van Kreeft met Appel. Presentatie zeer sober, maar mooie combinatie, al mocht de appel iets fijner gesneden zijn voor me.

Wat volgt is een schilderij op je bord: Koningskrab, ‘Ravioli al plin’ en Sauce vin jaune. De ravioli is een explosie in je mond. Zeer lekker! Ook de saus is een voltreffer. Met een stuk brood eet ik de rest van de saus met plezier op. Dit kan je echt niet laten liggen. Topgerecht!

Een mooi stukje tarbot maakt dan zijn opwachting samen met asperges, die uit Oudsbergen komen. De chefs maken gebruik van de korte keten met lokale producten, wat een pluspunt is. Presentatie is leuk gedaan, met de vis die omringd is door de asperges. Het gerecht is qua kleur ton sur ton, maar dat stoort hier niet. Opnieuw een lekkere saus, de mand met brood mocht nog een keer passeren. 😊

Voor het hoofdgerecht gaan we uiteraard voor een rode wijn, dit keer één uit Spanje. Mustiguillo Finca Terrerazo 2016, met druivensoort Bobal. Krachtige neus en wat volgt ook. Een powerwijn uit Tarragona met veel diepgang. Vooral kruidige toetsen, maar ook wat donker fruit en chocolade. Dit wordt geserveerd bij jonge Franse duif uit Anjou met Portsaus. Opnieuw met asperges uit Oudsbergen, maar deze keer groene asperges. Stevig stuk vlees en leuke combinatie met tuinbonen.

Tijd voor het dessert te beginnen met schuimpje van yoghurt met sorbet van violet. Zeer verrassend, zowel voor de mond als voor het oog. De violettesmaak komt er goed door en het blaadje bladzilver maakt het helemaal af. Eén tafelgenoot koos voor kaas in plaats van dessert en het mag gezegd worden dat het assortiment ongelooflijk is, gevarieerd en alle kazen perfect geraffineerd.

Na het predessert volgt de traditionele Dame Blanche, ijs wordt aan tafel uitgeschept, chocoladesaus erover, slagroom erbij en dan komt er nog iemand met een ‘sigarendoos’ waaruit je een sigarette koekje kan nemen. Vers gedraaid vanille ijs, waar niet gierig geweest is met de vanille, heerlijke chocoladesaus en slagroom enkel het koekje was heel hard.

Bij je koffie of thee kan je nog kiezen tussen verschillende zoetigheden, die aan tafel worden gebracht met een mooie chariot. Je hebt keuze uit diverse taarten en snoep, zoals nougat en melo cakes.

Ervaren rot in het vak chef Bert Meewis en jonge chef en zoon Giel Meewis zijn een gouden duo. De klassieke keuken en presentatie komen in een modern jasje opnieuw tot leven. Heel unieks en mooi om te zien. Zowel op presentatie als smaak zie je dat beide heren elkaar aanvullen. De nieuwe locatie, of beter gezegd het nieuwe restaurant vlak naast de bosbeek is een streling voor het oog. Lichtrijk en je hebt het gevoel dat je in de natuur zit. Ook het zaalpersoneel onder leiding van Karlijn Libbrecht verdient een dikke pluim. Zeer vriendelijk en wel opgeleid. De kracht hier is dat ze buiten het werk ook vrienden zijn en dat merk je. Een goeie teamspirit is al de helft van het succes. Als je een totaalbeleving wil van culinaire nostalgie met een moderne toets, in een groene oase van rust. Eén adres: De Slagmolen.

Bert Meewis ontving terecht de award van Ere-Ambassadeur Vlaams Culinair Erfgoed en zoon Giel Meewis Ambassadeur Vlaams Culinair Erfgoed.

Klimaat Keuken !

Onze score: – smaakbeleving en presentatie gerechten: 64/70 – bediening, klantvriendelijkheid, kader, hygiëne en wijnkaart: 27/30 – totaal: 91/100