Le Pristine

Le Pristine by Sergio Herman, prestige met een prijskaartje!

Op een donderdagmiddag heb ik gereserveerd in Restaurant Le Pristine in Antwerpen. Opnieuw een restaurantconcept van Sergio Herman in combinatie met een walk-in bar, café en take-away. Zelf omschrijven ze de stijl als een ode aan de Italiaanse keuken met flair, puurheid en schoonheid , in combinatie met de Sergio’s Zeeland terroir waaruit aldus een “Nieuwe Italiaanse Stijl” gecreëerd werd.

Voor de inrichting van het pand werden kosten noch moeite gespaard. Een indrukwekkende toog aan de inkom en verder door een hypermoderne keuken voorzien van alle moderne technologie en een gedeelte met binnentuin en een achteraan een stadsterras. De tafels vooraan en achteraan staan netjes geschikt, maar de tafels in het gangpad van het café zijn zeer beperkt in plaats en uitgestoken voeten kunnen snel voor een hindernissenparcours zorgen.

De ontvangst bij het binnenkomen was erg gereserveerd tot koel, aan het restaurant gedeelte was er al iets meer enthousiasme te bespeuren. Ik was de eerste aan mijn tafel en meteen werd gevraagd of ik water wou drinken, tot mijn verbazing bleef het zaalpersoneel dit vragen tot wel 5 maal toe. Het is duidelijk, water moesten we drinken, maar tot mijn verbazing blijkt het Nederlands water te zijn. Italiaans water hadden we nog begrepen of water afkomstig van België, maar Nederlands water, daar stellen we ons vragen bij.

Het is alleen mogelijk om à la carte te eten. Er is keuze uit 5 voorgerechten, 4 tussengerechten en 4 hoofdgerechten. Aperitiefhapjes worden hier niet geserveerd, maar men suggereert wel met enige aandrang om Amuses Bouches te bestellen om te sharen. Er is keuze uit 6 Amuses met een startprijs van 13 euro (Noordzeekrab, crème parmigiano hazelnoot en ziltige kruiden) tot 98 euro (Plateau Le Pristine) voor wie een prijzige start wenst te nemen, maar allemaal gerechten met vis of schaal-en schelpdieren. Voor de liefhebbers is een supplement van 25 euro voor 10gr kaviaar mogelijk bij de Tartaar van Kreeft die anders 39 euro kost. Als aperitief dachten we een glas Prosecco te bestellen, maar dit staat niet op de kaart van Le Pristine met Nieuwe Italiaanse stijl. We kozen een glas witte Oostenrijkse wijn Grüner Veltliner Arndorfer 8 euro, deze wijn is zeer lekker, evenwichtig met een fruitige afdronk en ideaal als aperitiefwijn.

We gaan niet in op het aanbod om een Amuses Bouches te bestellen, maar kiezen meteen een voorgerecht, mijn tafelgenoot kiest Crudo Gambero Rosso met zure room, komkommer, pompoen, vinaigrette van een reductie van koppen van Gambero Rosso, roosolie en kaffirlime. Dit gerecht kost 34 euro. De presentatie is zeker ok en ook de smaken zijn goed, zomers, maar het bord zelf was niet meer ijskastkoud en voor onze smaak iets te warm. Ikzelf nam de Tartaar Vitello Tonnato Gambero Rosso met salade, artisjok, tomaat, avocado, basilicum en groene kruiden, 35 euro. Opnieuw een zeer mooie zonnige presentatie met een bijzonder geslaagde saus, maar de Gambero Rosso was niet echt een meerwaarde voor mij bij de Vitello. Aangezien we geen Amuses hadden genomen, werden we gepusht om een tussengerecht te bestellen eveneens om te sharen, Spaghetti kingkrab, courgette, duindoornbes, XO, saus van courgette sap met citroentijm, 40 euro, opnieuw kon een supplement van kaviaar genomen worden.  Een toren van pasta met erbij 2 borden en een vork en lepel, niet evident om dit netjes in twee porties te verdelen, maar dankzij enige vooraf opgedane ervaring, hebben we dit tot een goed einde gebracht. De pasta was perfect al dente en de combinatie met de diverse ingrediënten laten het talent van Sergio Herman doorschemeren. Bij de lunch wensten we een rode stevige, gecorseerde wijn te selecteren en vroegen om raad aan de Sommelier Willem Van Den Broeck, die eerder werkte in het wereldberoemde Restaurant Noma in Denemarken. Hij stelde de rode wijn Cos Nero di Lupo 2019 uit Sicilië voor. De wijn zag er bij het schenken al zeer licht uit en achteraf zagen we dat deze ook slechts 10,5% alc. had, dit was niet echt onze smaak. We hebben het proefglas betaald hoewel hij correct voorstelde om dit niet te moeten betalen en kozen tenslotte in samenspraak met de sommelier voor de Valpolicella Classico Superiore 2017 eveneens uit Italië 57 euro, een blend van Corvina en Rondella druiven van het huis Zymè die gelukkig toch wat voller was alhoewel nog licht van kleur met een vrij korte afdronk.

Als hoofdgerecht kozen we beiden de Ossobuco “Le Pristine” met tomatensaus, spinaziecrème, Stracciatellakaas, gremolata en jus van Ossobuco.  Opnieuw een bord met een constructie in de hoogte, maar tot onze grote verbazing werden meerdere saladebladeren als bouwsteen voor de toren gebruikt. Dit is allicht de eerste keer dat we sla kregen als garnituur bij Ossobuco. Het vlees was iets te ver gegaard. Daarbij werd een sidedish geserveerd namelijk een cannelloni met stoverij van kalf, ricotta met erwt en groene asperge. De cannelloni was echter zo fel gezouten waardoor we er alleen van geproefd hebben, maar dit zeker niet helemaal gegeten hebben, jammer. De prijs voor dit gerecht is 55 euro wat voor ons prijs/kwaliteit niet 100% overtuigend was.

Uit de desserten kozen we de Tiramisu “Le Pristine” en een dessert met rood fruit, meringue, ijzerkruid, vanille-ijs “Le Pristine” in small-versie, 18 euro. Het ijs had veel weg van soft-ice met sporadisch een rode vrucht maar visueel wel geslaagd. De Tiramisu, 18 euro was niet echt overtuigend voor mijn tafelgenoot.  We namen verder geen koffie of thee.

De totale rekening bedraagt 347,50 euro voor 2 personen, niet goedkoop maar wie gezien wil worden in deze trendy zaak met de signatuur van Sergio Herman moet er iets voor over hebben. Het “nieuwe Italiaanse stijl” concept is ons niet helemaal duidelijk geworden, misschien had een gastheer of gastvrouw met Italiaanse flair ons meer kunnen overtuigen.

Onze beoordeling: smaakbeleving en presentatie gerechten: 54/70 – bediening, klantvriendelijkheid, kader, hygiëne en wijnkaart: 22/30 – totaal: 76/100