Bistro Mathilda

Op een steenworp van de dijk en het casino vind je Bistro Mathilda, genaamd naar het standbeeld ‘dikke Matilde’ zoals de Oostendenaren de forse madam die daar licht te zonnen noemen. Op deze gewone woensdagmiddag zit de brasserie zowel binnen als buiten goed vol, dus reserveren, al zeker in het zomerseizoen is een must. Het interieur en de sfeer zijn gemoedelijk zonder veel vertoon. De focus ligt duidelijk op klassieke gerechten die met zorg en vakkennis worden bereid.

Starten doen we met een virgin mojito, fris en goed op smaak, eenvoudig vergezeld van wat fijne plakjes gerookte ham en een schaaltje olijven.

Voor het voorgerecht kiest mijn tafelgenoot voor dé Belgische klassieker: garnaalkroketten. Twee stuks, krokant gebakken en rijk gevuld, begeleidt door gefruite platte peterselie en een partje citroen. Simpel, maar perfect uitgevoerd op de citroenpitjes na. Zelf koos ik voor de knapperig gekorste zwezeriken, geserveerd met tuinbonen, gekonfijte tomaat, puntpaprika, Parmezaan en chorizo. Een mooi samenspel van texturen en smaken in evenwicht. De smeuïgheid van de perfect ontvliesde zwezeriken kreeg pit van de paprika en chorizo, terwijl de tomaten voor een fris zuurtje zorgden. Daarbij geniet ik van een iets gekoelde sappige Gamay uit de Beaujolais met elegante en fruitige aroma’s van frambozen, bramen en kersen.

Voor het hoofdgerecht gaat mijn gezelschap opnieuw voor super klassiek: gerijpte entrecote van Holstein, vergezeld van een klassieke peperroomsaus, verse handgesneden frieten, een gestoofde tomaat en een eenvoudige sla met vinaigrette. Feilloos gebakken vlees, lichte pepersaus met voldoende pit zonder zwaar te zijn. Geen verrassingen, wel vakwerk. Zelf koos ik opnieuw voor orgaanvlees: mooi gekuiste en super verse kalfsnieren met een zeer lekkere saus van traditionele mosterd en dragon. Daarbij goed gekruide champignons, spinazie en gebakken krieltjes met tijm. Rijk en goed uitgevoerd met duidelijke, volle smaken. Perfect gebrachte nostalgie. We pairen dat met een soepele Minervois. Typisch GSM (Grenache, Syrah en Mourvèdre-druiven) opnieuw op een aangename temperatuur geserveerd. De wijn is diep purperrood, heeft een delicaat aroma van viooltjes en bosfruit alsook zwoele mediterrane kruiden tegelijk vol en zacht van smaak.

Afsluiten doen we met een oer-ouderwetse dame blanche met mooie quenelles vers gedraaid vanille-ijs, dikke warme chocoladesaus en een royale dot lobbige slagroom. Opnieuw uitstekend. Zelf kan ik niet wachten om de Normandische pannenkoek met gekarameliseerde appelen aan te snijden, want wil de bol vanille-ijs niet laten smelten en het ziet er waanzinnig lekker uit. Maar eerst even laten flamberen met een flinke scheut Calvados. Een warme, zoete en niet te zware finale kortom een zalige verwenning waar ik er nog één van wil!

Tot slot werd de koffie geserveerd met een klein, huisgemaakt koekje en chocolade.

Bistro Mathilda weet te charmeren zonder tierlantijnen. Ongedwongen bediening met een klassiek geïnspireerde keuken, zonder stoffig te worden. Alles straalt een oprechte liefde voor het vak uit. Hier kom je niet voor spektakel, maar voor kwalitatieve degelijke gerechten met respect voor het product met een vleug nostalgie. Een aanrader voor wie houdt van eerlijke bistronomie, gebracht met zorg zonder pretentie. Chef Luc Deklerck ontvangt binnenkort dan ook terecht het Ere-Ambassadeurschap Vlaams Culinair Erfgoed.

Onze beoordeling: smaakbeleving en presentatie gerechten: 59/70 – bediening, klantvriendelijkheid, kader, hygiëne en wijnkaart: 24/30 – totaal: 83/100